بر اساس گزارش‌های عملکرد شرکت‌های کلاس جهانی، تکنسین‌های نت فقط بین 25% تا 35% از وقت خود را صرف انجام کار تعمیراتی می‌کنند و 65% تا 75% از زمان خود را در روز صرف کارهای غیر بهره ور می‌کنند! این درحالی است که بر اساس ارزیابی ها و پروزه های انجام گرفته توسط من و همکارانم در سال های اخیر، این شاخص در بین شرکت های بزرگ ایران بسیار کمتر از متوسط جهانی است! برای اینکه تکنسین های نت کارایی و اثربخشی بالایی داشته باشند، فراهم کردن تمامی آنچه آن‌ها برای انجام دستور کار (work order) نیاز دارند، بسیار حائز اهمیت است.
برای این کار می‌بایست ابزار و قطعات یدکی موردنیاز ، تمامی اسناد، مدارک، نقشه‌ها، اطلاعات فنی، کاتالوگ تجهیزات، دستورالعمل‌های سازنده و ... به‌طور کامل در دستور کار لحاظ شده و در دسترس آن‌ها قرارگرفته باشد. زمانی که این اطلاعات در دسترس نباشند، زمان آچار به دستی آن‌ها به‌شدت کاهش می‌یابد. منظور از زمان آچاربه دستی مدت‌زمانی که نیروهای تعمیراتی بدون احتساب زمان‌های پیش‌نیاز و پس‌نیاز، صرفاً مشغول تعمیر، تعویض و یا پایش وضعیت تجهیزات هستند. تجربیات جهانی نشان می‌دهد که در اغلب موارد تکنسین‌ها و استادکاران زمان ارزشمند خود را به ناچار صرف انجام وظایف سایر واحدهای دخیل در مسئله برنامه‌ریزی و اجرا فعالیت‌های تعمیراتی می‌کنند؛ چراکه اطلاعات موردنیاز آن‌ها در اختیارشان قرار نگرفته است. بر اساس گزارش‌های بین‌المللی این مسئله باعث کاهش زمان آچار به دستی تا میزان 30% می‌شود.
حال چطور می‌توانیم ارزش نیروهای تعمیراتی خودمان را حداکثر کنیم و زمان آچار به دستی (Wrench Time) آن‌ها را افزایش دهیم؟
برای دانلود مقاله چگونه زمان آچار به دستی (wrench time) تکنسین های نگهداری و تعمیرات را بیشتر کنیم، روی لینک دانلود مقاله کلیک کنید.
